თევზაობით გამორჩეული ტბები

  საქართელოს ტერიტორიაზე არსებობს მრავალი თევზაობით გამორჩეული ტბა , რომელიც სპორტსმენის მიერ ფასდება ,როგორც თევზაობის ხარისხით ,ისე ადგილმდებარეობით (ბუნების სიმდიდრით) . ტბების პოპულარობის მიხედვით სპორტსმნეები უპირატესობას ანიჭებენ  ქალაქში არსებულ ტბებსა და ქალაქთან ახლოს მდებარე ტბებს . ქალაქში არსებული ტბებიდან  თევზჭერის ხარისხის მიხედვით გამოიყოფა : გლდანის (თეთრი) ტბა და თბილისის ზღვა.ეს არის ტბები ,სადაც ბინადრობს: კარჩხანა, კობრი, კარპი, ამური თვზების ამ სახეობებს ვხვდებით ორივე ტბაში ,მაგრამ ორივე  ტბა გამოირჩევა ერთმანეთისაგან. მაგალითისათის, რომ ავიღოთ   ტბაზე ჩენ  ვხვდებით სქელ შუბლას რომელიც არ იჭრება თბილისის ზღვაზე ,მაგრამ ამ ტბაში ჩვენ ვხვდები ლოქოს, ნაფოტას და შამაიას  ,რომლებიც არ ბინადრობენ  თეთრ ტბაში.   თბილისის  ზღვა გამოირჩევა მისი სიდიდითა და თევზის სიმრავლით , აღშანიშნავია ის ფაქტიც ,რომ ამ ტბაში მობინადრე თევზის სახეობები იზრდება სკმაოდ დიდი ზომის, ამაზე ,ალბათ,  მოქმედებს ტბის ფართობი. ამ ტბაზე  იჭირება  5 დან 10 კილომდე  კარპი ,რის გამოც  ეს ტბა არის საყვარელი ადგილი კარპ ფიშინგით გატაცებული ადმიანებისათვის.

გლდანის

თბილის სიახლოვეში მდებარე ტბებს შორის  თბილისელებისათვის მოწონადი და პოპულალური არის კუმისი. ეს ტბა არის კერძო, რის გამოც  თვზის რაოდენობა და არის დიდი . ამ ადგილის   სისტემტიურ სტუმრებად შეგვიძლია  ჩავთვალოთ საქართველოს მეთევზეთა ფედერაციის წევრები ,რომლებიც ყოველწლიურად კუმისზე  ატარებენ ჩემპიონატს. სპორტსმენთ ასეთ ყურადღბას ეს ტბა იმსახურებს იმიტომ,რომ ამ ტბაში ბინადრობს  თევზის მრავალი სახეობა როგორიცაა: კობრი, კარპი, საზანი, კარჩხანა, სქელშბლა, თეთრი კობრი და ,ასევე,  მდინარის რამოდენიმე თევზი, რადგანაც ეს ტბა საზრდოობს მდინარით.  ამ ტბაზე თევზაობის მსურეველს უწევს ერთ ერთ ანკესზე 4 ლარის გადახდა ,მაგრამ როდესაც მოინახულებთ კუმისს  პირველი თალში რაც მოგხვდებათ არის  უამრავი ნაგავი,რომელსაც ტოვებენ მოყვარული მეთევზეები,  ეს შეგვიზძია ჩვენს მენტალიტეტს დავაბრალოთ ,მაგრამ სამწუხარო არის ისიც ,რომ ამ ტბის  პატრონები არ ზრუნავენ მის .

დასუფთავებაზე
სახეობა

 კიდევ ერთი ტბა ,რომელიც პოპულარობით სარგებლობს არის ალგეთის წყალსაცავი. ალგეთის წყალსაცავი — წყალსაცავი მდინარე ალგეთზე. მდებარეობს ქვემო ქართლის მხარის თეთრი წყაროს მუნიციპალიტეტში, სოფელ ტბისის სიახლოვეს, ქალაქ თბილისიდან 60 კმ-ში. წყალსაცავის წყლის საერთო მოცულობა უდრის 65 მლნ. მ³, სასარგებლო მოცულობა — 60 მლნ. მ³. სიგრძე 3,7 კმ, სიგანე 0,4 კმ. წყალსაცავზე გაედინება მდინარე ალგეთი. დაგეგმილია 1,1 მგვტ-იანი ალგეთის ჰიდროელექტროსადგურის აშენება.[1]. წყალსაცავის წყალი გამოიყენება საირიგაციოდ — ტბისი-კუმისი. აწვდის წყალს სოფლებს: ჯორჯიაშვილს, ასურეთს, ბორბალოს, კოდას, მარაბდას და სხვ. 2007 წელს მორწყა 6 ჰა მიწის ფართობი. 2012 წელს ალგეთის წყალსაცავზე ადგილობრივებმა შემთხვევით იპოვეს ადრეული შუა საუკუნეების დროინდელი ადამიანის თავის ქალა. სპეციალისტთა წინასწარი დასკვნით, ის ჩვენი წელთაღრიცხვის V-VI საუკუნეებით თარიღდება და 40 წლამდე მამაკაცს ეკუთვნის. წყალსაცავის ტერიტორიაზე არქეოლოგებმა სამარხებსა და ნამოსახლარებსაც მიაკვლიეს, რომლის მიხედვითაც დგინდება, რომ ამ შუა საუკუნეებში აქ დასახლება . ეს ტბა პოპულალურია იმით ,რომ მასში ბინადრობს ლოქო, რომლზეც თვზაობა არი სფეციფიკური ,რაც იზიდავს მეთევზეს.

იყო

რუსეთსაგან განსხვავებით  საქართველოში ზამთრის  თევზაობა არ არის განვითარებული რაც  დასაღონია  სპორტსმენისათვის, მაგრამ 2012 წელს მეთვზეთა ფედერაციამ სცადა  გამოეცადა თევზაობა  შაორზე ,მაგრამ   ეს ექსპედიცია უშედეგოდ დასრულდა. ამისდა მიუხედავად თბილისელები ზამთრის პერიოდში არჩევანს აკეთებენ ჯანდარის წყალსაცავზე, რადგანაც ამ ტბაზე თევზის აქტივობა არ ცხრება. ჯანდარის ტბა თბილისის სამხრეთ-აღმოსავლეთით 50 კმ-ის დაშორებით, რუსთავიდან კი 20 კმ-ის მანძილზე მდებარეობს. ჯანდარის ტბა ძირითადად ივსება მტკვრის წყლით, რომელიც შედის გარდაბნის სარწყავი სისტემის არხით. ატმოსფერული და მიწისქვეშა წყლებისმონაწილეობა მის კვებაში უმნიშვნელოა. ჯანდარის ტბას არა აქვს ერთი ბუნებრივი ან მუდმივი შენაკადი. ტბის ფსკერი სწორია და დაფარულია რუხი ფერის ლამით. 

ტბის სიდიდის მიუხედავად მეთვზეთა პოპულარობით სარგებლობს  ჯანდარის არხი, რომლის ნაპირებზეც უამრავი მოყვარული და სპორტსმენიც  თევზაობს   , წელიწადის ამ დროს   ჯანდარის წყალსაცავზე  თევზების აქტივობით გამოარჩევენ :ნაფოტას, კარჩხანას ბლიკას.  

და